Deklaracja Suwerenności Narodu

Deklaracja Suwerenności Narodu

(przyjęta w 17.04.2005 w Warszawie-Wilanowie.
Tekst jednolity z poprawką z dn. 7.12.2007)

Wobec realnej groźby pozbawieniem Narodu polskiego godności jedynego prawowitego gospodarza na polskiej ziemi i ponownej utraty przez państwo polskie niepodległości, w poczuciu współodpowiedzialności za przyszłość Narodu i państwa, my, obywatele Rzeczpospolitej Polskiej, przedstawiciele różnych środowisk ludowych i narodowych, zebrani w Warszawie-Wilanowie w sali Parafii Św. Anny w dniu 17 kwietnia 2005 r., stwierdzamy, co następuje:

Liczne dotkliwe nieprawidłowości życia politycznego i społecznego w naszym kraju nierzadko mają swe źródło w wadliwych zapisach obowiązującej konstytucji z 1997 r. Umożliwiają one bowiem rządzącym wykorzystywanie naczelnej konstytucyjnej zasady suwerenności narodu jako swego rodzaju atrapy prawnej do legalizacji wszelkich poczynań władzy państwowej, bez względu na to, jak dalece działania tej władzy godziłyby w interes Narodu i państwa polskiego, z likwidacją niepodległości państwa i zasady suwerenności narodu włącznie.

Dla uzdrowienia życia politycznego i społecznego niezbędny jest zatem pozytywny, realistyczny program zmierzający, m.in. w drodze dokonania zmian w obowiązującej konstytucji, do ustanowienia państwa polskiego, respektującego w sposób rzeczywisty a nie pozorny zasadę suwerenności narodu.

Wobec zbliżającego się terminu wyborów parlamentarnych i prezydenckich, a także referendum konstytucyjnego, tym bardziej niezbędne i pilne staje się szerokie społeczne porozumienie i obywatelskie współdziałanie, wykraczające ponad partyjne podziały i różnice poglądów. Nakazem chwili staje się powołanie do życia jednego wspólnego, trwałego, niepodzielnego ruchu społeczno-politycznego, świadomego swych zadań i obowiązków wobec Narodu i Ojczyzny. W odróżnieniu jednak od dotychczasowej metody łączenia się i konsolidowania wokół partii politycznych i ich liderów, która wielokrotnie wykazała swą nieskuteczność, wzywamy do integrowania się patriotycznych jednostek, środowisk i grup wokół wspólnych, jasno określonych celów i zadań.

Ze swej strony, świadomi powagi chwili, zobowiązujemy się uczynić, co leży w naszej mocy, by dokonać zmian w Konstytucji RP w celu:
a) należytego umocnienia konstytucyjnej zasady suwerenności Narodu polskiego jako jedynego prawowitego gospodarza na polskiej ziemi,
b) ustanowienia zasad pomocniczości i solidarności jednoznacznie w rozumieniu katolickiej nauki społecznej,
c) nakazu ochrony życia i godności osoby ludzkiej od poczęcia aż do naturalnej śmierci,

a ponadto doprowadzić do przygotowania i wprowadzenia w życie właściwych środków konstytucyjno-prawnych, dla jak najenergiczniejszego przeciwstawienia się:

1. Narzuceniu Narodowi polskiemu antynarodowej i antykatolickiej konstytucji Unii Europejskiej, ustanawiającej wyższość prawa unijnego nad polskim, praktycznie likwidującej niepodległość państwa i suwerenność Narodu polskiego, jako prawowitego gospodarza na polskiej ziemi.

2. Dalszemu stopniowemu pozbawianiu Narodu polskiego jego państwa jako politycznej jego emanacji i reprezentacji, poprzez demontaż instytucji tego państwa i przekazywanie ich uprawnień podmiotom obcym,

3. Dezintegracji terytorialnej państwa polskiego, przez jego podział na wielkie euroregiony i łączenie ich następnie z ościennymi euroregionami, należącymi do państw obcych,

4. Dalszej karygodnej grabieży majątku narodowego, jego wyprzedaży w obce ręce praktycznie za bezcen, w tym także systematycznemu uchylaniu się przez państwo od ściągania podatków od zachodnich przedsiębiorców, nowych właścicieli, co powoduje przerzucanie całego ciężaru podatków na barki podatnika polskiego,

5. Niszczeniu polskiej ziemi i przyrody przez wprowadzanie na szeroką skalę przemysłowych metod hodowli zwierząt oraz upraw roślin genetycznie modyfikowanych, zagrażających nieodwracalnym zniszczeniem środowiska naturalnego i stworzeniem stanu zagrożenia dla zdrowia ludzi, zwierząt i roślin.

6. Wymuszonemu upadkowi wielkiej liczby gospodarstw rolnych i planowemu zredukowaniu ich liczby z 2 mln. do 200 tys. i doprowadzeniu w ten sposób, do jeszcze większego, niż obecnie, bezrobocia na wsi i w mieście,

7. Wprowadzeniu podatku katastralnego, zwłaszcza od drobnej własności prywatnej, który w szybkim czasie doprowadzi do powszechnego pozbawienia wielkich rzesz właścicieli polskich tej własności,

8. Sztucznemu utrzymywaniu niskiej rentowności gospodarstw rolnych oraz przedsiębiorstw produkcyjno-usługowych, a przez to niskiego poziomu inwestycji, co uniemożliwia tworzenie nowych miejsc pracy i prowadzi do utrzymywania się oraz upowszechniania sfery bezrobocia, nędzy, bezdomności, przestępczości i demoralizacji,

9. Ograniczeniom krajowej produkcji żywności poniżej poziomu krajowego zapotrzebowania, a tym samym działaniom wymierzonym przeciwko samowystarczalności i bezpieczeństwu żywnościowemu kraju,

10. Systematycznemu pogarszaniu poziomu życia Narodu nie tylko przez utrzymywanie niskiego poziomu dochodów obywateli, ale także przez stałe pomniejszanie odpowiedzialności państwa w dziedzinie oświaty zdrowia i opieki społecznej, systematycznemu obniżaniu świadczeń socjalnych, rent i emerytur, pod pretekstem uzupełniania niedoborów w budżecie państwa,

11. Łamaniu przez przedsiębiorców kodeksu pracy i dalszemu utrzymywaniu niewolniczych warunków pracy, a zwłaszcza systematycznemu gwałceniu świętości niedzieli, jako dnia wypoczynku od pracy,

12. Zmuszaniu Polaków, zwłaszcza młodych i wykształconych, do emigracji zarobkowej z powodu sztucznie utrzymywanego bezrobocia, podczas gdy chcą oni, mogą i powinni pracować w kraju i dla kraju,

13. Planowej destrukcji uznawanego dotąd powszechnie systemu wartości moralnych, w tym zwłaszcza – przekonań religijnych, przez upowszechnianie związków homoseksualnych, a także propagowanie eutanazji ludzi chorych i w wieku podeszłymi oraz zabijania dzieci nienarodzonych,

14. Planowemu niszczeniu rodziny, jako związku kobiety i mężczyzny, a zarazem elementarnej wspólnoty Narodu - Rodziny Rodzin, będącej miejscem wychowania młodych pokoleń, elementarnej szkoły miłości, szacunku i zgodnego współżycia,

15. Eliminowaniu zasad etyki i moralności w polityce, w tym zwłaszcza likwidacji zasady odpowiedzialności partii politycznych przed wyborcami,

16. Trwającej od wielu lat polityce obniżania poziomu nakładów na edukację, kulturę, a także na badania naukowe, co oznacza stałe wycofywanie się przez państwo z odpowiedzialności przed Narodem za jego rozwój, za warunki wzrastania i szanse rozwojowe przyszłych pokoleń Polaków,

17. Coraz dalej idącemu pozbawianiu Narodu polskiego jego wielowiekowego dziedzictwa kulturowego, deformowaniu i zacieraniu pamięci historycznej Polaków przez fałszowanie historii i tendencyjny dobór podręczników szkolnych pod dyktando sił obcych, co prowadzi nieuchronnie do utraty przez Naród kontroli nad swą historią, a w dalszej konsekwencji - do wychowywania pokoleń młodych Polaków w lekceważeniu i pogardzie dla własnych polskich dziejów,

18. Dalszemu blokowaniu swobodnego wypowiadania się przez nasz Naród w jego najżywotniejszych sprawach oraz rzetelnego informowania go o wszystkim, co jego dotyczy, wskutek wytworzenia stanu praktycznego medialnego monopolu informacyjnego zarówno w tzw. społecznych środkach przekazu jak i w prywatnych mass mediach, znajdujących się w przeważającej większości w obcych rękach,

19. Utrzymywaniu stanu zależności Rady Polityki Pieniężnej od Banku Światowego - Międzynarodowego Fundusz Walutowego, przy jednoczesnej nieodpowiedzialności przed Narodem za stan gospodarki narodowej,

20. Bezprzykładnej eksploatacji Narodu polskiego przez bogate państwa Unii Europejskiej głównie przez sztuczne utrzymywanie deficytu w handlu zagranicznym z Unią Europejską za pomocą zawyżania kursu złotego w stosunku do euro,

21. Likwidacji złotego jako narodowej jednostki walutowej umożliwiającej suwerenną politykę gospodarczą i wymuszeniu przejścia na euro, co oznacza w istocie konstytucjonalne niejako i nieodwracalne ustanowienie systemu eksploatacji Narodu polskiego przez bogate państwa europejskie,

22. Utrzymywaniu nieuzasadnionej, nadmiernie wysokiej rentowności banków.

23. Brutalnemu gwałceniu przez rząd i prezydenta RP uchwał Sejmu RP a nawet konstytucji polskiej, jak to miało miejsce podczas wysyłania wojsk polskich do Iraku bez uzyskania formalnej zgody Sejmu RP, za cichym przyzwoleniem wielu partii politycznych,

24. Utrzymywaniu polskiej obecności wojskowej w Iraku sprzecznej z narodowym interesem, oraz prawem międzynarodowym oraz zasadami pokojowego współistnienia a także stosowania zasady podwójnych norm moralnych we współżyciu między narodami,

25. Wspieraniu przez rząd polski koncepcji NATO jako agresywnego paktu militarnego zdolnego działać na całym globie, jak również dążeniom do rozpięcia europejskiego parasola ochronnego nad agresywną polityką wymierzoną przeciwko narodom arabskim,

26. Wykorzystywaniu armii polskiej do tłumienia konfliktów społecznych w kraju, a więc skierowywaniu jej przeciwko własnym obywatelom.

Skuteczne przeciwstawienie się powyższym zagrożeniom będzie jednak w pełni możliwe wówczas, o ile każdy, w kim bije polskie serce, nie pozostanie na uboczu, ale włączy się czynnie w jeden wielki społeczny ruch ratowania Polski. Jedynie zgodne współdziałanie może zapobiec pozbawieniu nas, Polaków, godności jedynego prawowitego gospodarza na polskiej ziemi. Jedynie wspólnym zbiorowym wysiłkiem doprowadzimy do spełnienia naszych narodowych marzeń i aspiracji – do trwałego ustanowienia państwa rzeczywiście polskiego, rzeczywiście służebnego względem Narodu.

Tak nam dopomóż Bóg!

Społeczny Komitet Suwerenność Narodu Polskiego

Warszawa-Wilanów, 17 kwietnia 2005 r.

Powrót do strony głównej